czwartek, 2 czerwca 2011

Seminarium dyplomowe pierwszego i drugiego stopnia

Seminarium dyplomowe pierwszego i drugiego stopnia

{licencjackie oraz magisterskie}

[wersja z 4 czerwca 2011]

 

Tematami prac realizowanych przy mojej pomocy jako promotora mogą być prace z zakresu:

  • zarządzania finansami przedsiębiorstwa,
  • zarządzania płynnością finansową
  • krótkoterminowych decyzji finansowych,
  • zarządzania wartością przedsiębiorstwa
  • struktury kapitału,
  • finansów organizacji nonprofit
  • maksymalizacji wartości przedsiębiorstwa
  • zarządzania finansami małych przedsiębiorstw.

 

 

Podstawą komunikacji (kontroli postępów, odpowiedzi na pytania itp.) jest korespondencja elektroniczna drogą "emailową".

Potwierdzeniem otrzymania zaliczenia jest wydruk mojej wiadomości email w której stwierdzam, że dany semestr jest zaliczony [ten wydruk należy przedstawić mi dostarczając indeks do wpisu].

 

 

Wymagania - konieczne przed zaliczeniem kolejnego semestru seminarium [magisterskiego]:

Aby zaliczyć pierwszy semestr seminarium należy uzyskać moją akceptację takich elementów pracy jak [można zrobić więcej, ale nie ma możliwości otrzymania zaliczenia z seminarium, jeśli zrealizuje się mniej]:

1. Teza*,

2. Temat*,

3. Cel pracy*,

4. Plan*,

5. Tytuł <wstępna wersja>,

6. Spis treści <wstępna wersja>,

7. Pierwszy rozdział (dla prac o liczbie rozdziałów równej 4) lub dwa pierwsze rozdziały (jeśli praca ma mieć więcej niż 4 rozdziały),

8. Wstęp i zakończenie <wstępna wersja>

9. Założenia (we wstępie).

Wszystkie te elementy powinny być dostarczone do mnie drogą emailową. Elementy zaznaczone gwiazdką (*) należy przedstawić i dostarczyć do mnie drogą emailową niezwłocznie po pierwszym seminarium.

Aby zaliczyć drugi semestr seminarium należy uzyskać moją akceptację takich elementów pracy jak [można zrobić więcej, ale nie ma możliwości otrzymania zaliczenia z seminarium, jeżeli zrealizuje się mniej]:

1. Teza,

2. Temat,

3. Cel pracy,

4. Plan,

5. Tytuł <wstępna wersja>,

6. Spis treści <ostateczna wersja>,

7. Pierwsze trzy rozdziały (dla prac o liczbie rozdziałów równej 4) lub cztery pierwsze rozdziały (jeśli praca ma mieć więcej niż 4 rozdziały),

8. Wstęp i zakończenie <wstępna wersja wraz z założeniami>.

9. Ankieta lub dokładna informacja o innych empirycznych źródłach informacji wykorzystywanych w pracy. 

Wszystkie te elementy powinny być dostarczone do mnie drogą emailową. 

Aby zaliczyć trzeci semestr seminarium należy koniecznie uzyskać moją akceptację takich elementów pracy jak [można zrobić więcej, ale nie ma możliwości otrzymania zaliczenia z seminarium, jeżeli zrealizuje się mniej]:

1. Teza,

2. Temat,

3. Cel pracy,

4. Plan,

5. Tytuł <ostateczna wersja>,

6. Spis treści <ostateczna wersja>,

7. Ostateczna wersja całej pracy,

8. Wstęp i zakończenie <ostateczna wersja>.

Wszystkie te elementy powinny być dostarczone do mnie drogą emailową.

 

Wymagania - konieczne przed zaliczeniem kolejnego semestru seminarium [licencjackiego]:

Aby zaliczyć pierwszy semestr seminarium należy koniecznie uzyskać moją akceptację takich elementów pracy jak [można zrobić więcej, ale nie ma możliwości otrzymania zaliczenia z seminarium, jeżeli zrealizuje się mniej]:

1. Teza*,

2. Temat*,

3. Cel pracy*,

4. Plan*,

5. Tytuł <wstępna wersja>,

6. Spis treści <wstępna wersja>,

7. Pierwszy rozdział (dla prac o liczbie rozdziałów równej 4) lub dwa pierwsze rozdziały (jeśli praca ma mieć więcej niż 4 rozdziały),

8. Wstęp i zakończenie <wstępna wersja wraz z wyraźnie podanymi założeniami>.

Wszystkie te elementy powinny być dostarczone do mnie drogą emailową. Elementy zaznaczone gwiazdką (*) muszą być przedstawione i dostarczone do mnie drogą emailową niezwłocznie po pierwszym seminarium.

Aby zaliczyć drugi semestr seminarium należy koniecznie uzyskać moją akceptację takich elementów pracy jak [można zrobić więcej, ale nie ma możliwości otrzymania zaliczenia z seminarium, jeżeli zrealizuje się mniej]:

1. Teza,

2. Temat,

3. Cel pracy,

4. Plan,

5. Tytuł <wstępna wersja>,

6. Spis treści <ostateczna wersja>,

7. Pierwsze trzy rozdziały (dla prac o liczbie rozdziałów równej 4) lub cztery pierwsze rozdziały (jeśli praca ma mieć więcej niż 4 rozdziały),

8. Wstęp i zakończenie <wstępna wersja>.

9. Ankieta lub dokładna informacja o innych empirycznych źródłach informacji wykorzystywanych w pracy. 

Wszystkie te elementy powinny być dostarczone do mnie drogą emailową. 

Aby zaliczyć trzeci semestr seminarium należy koniecznie uzyskać moją akceptację takich elementów pracy jak [można zrobić więcej, ale nie ma możliwości otrzymania zaliczenia z seminarium, jeśli zrealizuje się mniej]:

1. Teza,

2. Temat,

3. Cel pracy,

4. Plan,

5. Tytuł <ostateczna wersja>,

6. Spis treści <ostateczna wersja>,

7. Ostateczna wersja całej pracy,

8. Wstęp i zakończenie <ostateczna wersja>.

Wszystkie te elementy powinny być dostarczone do mnie drogą emailową. 

 

W celu ułatwienia korespondencji i usprawnienia komunikacji, wszelką korespondencję proszę wysyłać na adres:

 

SEMINARIUM.WSZIA@GMAIL.COM

 

Aby usprawnić proces sprawdzania każdą wiadomość dotyczącą seminarium należy rozpoczynać podstawowymi informacjami o sobie i pracy:

 

Proszę w każdej korespondencji przestrzegać zasad:

1.      zacząć od przedstawienia się [imię, nazwisko, podać jaka praca: praca licencjacka czy magisterska, planowany termin obrony, nr telefonu kontaktowego i email]

2.      podać TEZĘ

3.      podać cel, temat i tytuł pracy

4.      zawsze wklejać <na końcu wiadomości> WSZYSTKIE dotychczasowe emaile – aby to osiągnąć, wystarczy NIE KASOWAĆ poprzednich wiadomości – automatycznie powinny dołączyć się do wiadomości jeśli są w programie pocztowym ustawione standardowe ustawienia

5.      jako załącznik, powinna być dołączona zawsze ostateczna wersja, wszystko co jest. Plik powinien mieć nazwę BEZ SPACJI w formacie: NazwiskoImieTrzyPierwszeWyrazyTEZY_vXDDMMRR.doc

6.      zawsze należy informować co zostało od ostatniej wymiany maili zrobione w pliku i czego jeszcze brakuje oraz które z moich uwag nie zostały zrealizowane i dlaczego oraz do kiedy będą zrealizowane

7.      temat emaila zawsze powinien zawierać: Imię, Nazwisko, Praca Rodzaj [lic lub mgr.] i pełen tytuł pracy

 

 

Podstawowe informacje na temat: jak napisać i obronić bardzo dobrą pracę dyplomową

 

  1. Każda praca musi zawierać następujące elementy:

·         Strona tytułowa

·         Spis treści

·         Wstęp

·         Rozdziały – Każdy nowy rozdział powinien rozpoczynać się od nowej strony i powinien mieć swoją nazwę, np.:

Rozdział I

Podstawy teorii dotyczących struktury kapitału

·         Zakończenie

·         Spis tabel i rysunków (jeżeli są w pracy)

·         Literatura (z podaną numeracją ISBN i/lub ISSN)

·         Aneksy (jeżeli są w pracy)

 

  1. Praca powinna być oddana w ostatecznej wersji w programie MS Word. Przykładowe ustawienia strony: margines lewy 3,5 cm, margines prawy 2,5 cm, dolny i górny po 2,5 cm, nagłówek i stopka po 1,25 cm. Odstęp między wierszami 1,5 wiersza. Czcionka Times Roman 11 pkt. Tabele – powinny mieć numer oraz nazwę napisane na górze.

 

Na przykład: Tab. 2. Struktura kapitałowa w przedsiębiorstwie G. Pod rysunkiem, tabelą, wykresem, itp. musi być podane źródło, na podstawie, którego to powstało.

 

Podając źródło należy zawsze podać z jakich prac się korzystało przygotowując tabelę lub rysunek. Należy „jak ognia" unikać wklejania tabel i rysunków bezpośrednio z prac – bez własnej modyfikacji. Choćby nawet zmiany miały być małe – jakieś należy zrobić. Podając źródło tabeli lub rysunku, robimy to następująco:

 

dla książki: [Nazwisko ROK, str.]

W spisie literatury na końcu pracy pojawi się (w porządku alfabetycznym według nazwisk):

Nazwisko Imię, Tytuł, Wydawnictwo, Numer ISBN, Miejsce rok wydania, numery stron.

Nie korzystamy z książek bez numeru ISBN

Nie korzystamy z czasopism bez numeru ISSN.

Brak numeru ISSN lub ISBN wskazuje najprawdopodobniej, że treść publikacji nie nadaje się jako źródło do pracy dyplomowej.

Wyjątek mogą stanowić Working Papers z SSRN.com – wtedy jeśli brak jest ISSN, piszemy numer SSRN oraz informację: bez ISSN.

 

Dla prac zbiorowych lub pod redakcją:

[Nazwisko ROK, str.]

A w literaturze na końcu pracy pojawi się (w porządku alfabetycznym według nazwisk):

Nazwisko Imię (red.), Tytuł, Wydawnictwo, numer ISBN albo ISSN, Miejsce rok wydania, numery stron.

 

Dla przykładu powołania na rozdział w pracy zbiorowej:

[Nazwisko ROK, str.]

A w literaturze na końcu pracy pojawi się (w porządku alfabetycznym według nazwisk):

Nazwisko Imię, Tytuł, [w:] Tytuł, red. I. Nazwisko, Wydawnictwo, numer ISBN, Miejsce rok wydania, numery stron.

 

Dla powołania się na artykuły w czasopismach:

[Nazwisko ROK, str.]

A w literaturze na końcu pracy pojawi się (w porządku alfabetycznym według nazwisk):

Nazwisko Imię, Tytuł, „Czasopismo" rok wydania, numer, numer ISSN, numery stron.

 

Dla powołania się na artykuły w seriach naukowych:

[Nazwisko ROK, str.]

A w literaturze na końcu pracy pojawi się (w porządku alfabetycznym według nazwisk):

Nazwisko Imię, Tytuł, seria naukowa nr, Wydawnictwo, numer ISSN, Miejsce rok wydania, numery stron.

 

Dla aktów prawnych:

[DzU ROK, nr]

A w literaturze na końcu pracy pojawi się:

Ustawa z 25 maja 2001 r. tytuł (DzU rok, nr , poz.).

 

Dla powołania się na artykuł w portalu internetowym autorstwa 1 osoby:

[Nazwisko ROK, str.]

A w literaturze na końcu pracy pojawi się (w porządku alfabetycznym według nazwisk):

Nazwisko Imię, Tytuł, „Portal" data opublikowania, numer, numer ISSN czasopisma internetowego, http://adresportalu.com/dokladnyadresartykulu.htm, [ostatnie odwiedziny: data ostatnich odwiedzin].

 

Dla powołania się na artykuł w portalu internetowym autorstwa 2 osób:

[Nazwisko1 ROK, str.]

A w literaturze na końcu pracy pojawi się (w porządku alfabetycznym według nazwisk):

Nazwisko1 Imię1, Imię2 Nazwisko1, Tytuł, „Portal-nazwa portalu" data opublikowania, numer, numer ISSN czasopisma internetowego, http://adresportalu.com/dokladnyadresartykulu.htm, [ostatnie odwiedziny: data ostatnich odwiedzin]. Brak numeru ISSN lub ISBN wskazuje najprawdopodobniej, że treść internetowej strony nie nadaje się jako źródło do pracy dyplomowej. Wyjątek stanowi baza SSRN.com

 

Na przykład:

 

Tab. 1. Średnie koszty kapitału pozyskanego w ramach umowy faktoringu w Polsce w pierwszych miesiącach 200X

Miesiąc

Cena za 1000

Styczeń

2,98

Źródło: Opracowanie własne na podstawie: [Misiak 2013, str. 20] oraz: [Niedzwiedzki 2013]

 

A w literaturze na końcu pracy pojawią się 2 pozycje literatury (ułożone alfabetycznie):

Misiak Anna., Wspaniały artykuł o factoringu, „Bardzo dobre czasopismo", 2013, nr 2, ISSN: 1234-9876, s. 12-23

oraz:

Niedzwiedzki Radosław, Radomirski Czesław, Niesamowicie aktualny artykuł o kosztach factoringu w Polsce, „NazwaPortalu.pl", ISSN: 3452-0982, data powstania: 2013.12.16, http://nazwaportalu.pl/dzialportalu/artykuloosztachfaktoringu.php, [ostatnie odwiedziny: 2015.02.09].

 

Wstęp

 

Podstawową zasadą jest, że we wstępie piszemy o tym, o czym będziemy pisać, potem w treści pracy piszemy o tym o czym chcemy pisać, a potem w zakończeniu piszemy o tym o czym napisaliśmy.

 

We wstępie należy powiedzieć, o co w ogóle chodzi w pracy. Ponieważ można pochwalić się tym ile artykułów, książek, aktów prawnych trzeba było przestudiować, aby powstała tak cudowna praca, warto pisanie wstępu [w ostatecznej wersji] pozostawić na sam koniec.

 

We wstępie w sposób wyraźny [nawet w trochę przeakcentowany sposób] należy przedstawić:

à TEMAT pracy i uzasadnienie tego tematu.

à TEZĘ pracy i uzasadnienie celowości postawienia takiej a nie innej tezy

à Założenia

à CEL pracy.

 

O temacie, tezie (czy się ją udało udowodnić czy nie) oraz celu pracy (czy się go udało zrealizować – i jak) będzie jeszcze mowa w zakończeniu.

Nie jest wstydem, jeśli tezy pracy nie uda się udowodnić – ale wtedy należy pokazać, że naprawdę daliśmy z siebie wszystko aby tezę udowodnić. W pracy mamy ZWERYFIKOWAĆ tezę a nie ją udowodnić lub sfalsyfikować.

Cel pracy powinien być osiągnięty zasadniczo w całości. Dlatego wstęp należy pisać na końcu, aby w razie trudności z osiągnięciem celu – obiecywany we wstępie cel trochę zmienić – aby nikt się nie zorientował, że cel nie został osiągnięty.

TEZA i CEL pracy, w połączeniu z ZAŁOŻENIAMI pokazują jaki jest prawdziwy TEMAT pracy – a temat demaskuje, czy dobrze nadaliśmy TYTUŁ pracy.

 

Wstęp powinien zawierać następujące elementy:

·         Uzasadnienie wyboru tematu pracy (np. ważność tematu, jego aktualność, osobiste zainteresowanie tematyką, dostęp do materiałów, itp.)

·         Dokładniejsze niż w tytule pracy wyjaśnienie zakresu, w jakim poruszacie w pracy tematykę określoną w tytule pracy.

·         Informacja o charakterze pracy (czy jest to praca oparta na literaturze przedmiotu, czy też autor przeprowadził własne badania – ankiety, eksperymenty, własna analiza materiałów udostępnionych przez firmę, itp.)

·         Podstawowy cel pracy, teza pracy i hipotezy badawcze

·         Krótka charakterystyka literatury, którą wykorzystano w pracy (jak liczna jest literatura, które prace były dla autora szczególnie przydatne – wymienić kilka)

·         Czego w pracy nie zbadano i dlaczego?

·         Jaka jest struktura pracy? (np. Praca składa się ze Wstępu, 4 rozdziałów, Zakończenia i Bibliografii. W rozdziale pierwszym autor pisze o ....., w drugim podejmuje kwestie związane z ......, itd.)

·         W całej pracy proponuję pisać w trzeciej osobie liczby pojedynczej (autor, autorka sądzi, nie zgadza się, ustalił/a, zbadał/a, itp.) lub w formie bezosobowej (sądzi się, przyjmuje się, spotyka się w literaturze, itp.). Obie te formy można używać w tej samej pracy. Nie zalecam pisania w pierwsze osobie liczby pojedynczej: ja ustaliłem, ja zbadałam, itp. Można używać trzeciej osoby liczby mnogiej: Sądzimy, wydaje się nam, ustaliliśmy zależność pomiędzy..., napotkaliśmy trudności przy zbieraniu materiałów.

 

Przypisy, literatura i bibliografia

 

Praca dyplomowa – musi przestrzegać reguł pracy naukowej. Oznacza to konieczność wskazywania w postaci przypisów źródeł, z których autor korzysta. Zawsze wtedy, kiedy dosłownie kogoś cytujemy „.......", lub kiedy referujemy jego stanowisko, opinię, itp. musimy podać autora. Przypis umieszczamy na końcu tego fragmentu w pracy, który jest czyjegoś autorstwa.

 

Ogólna wskazówka do przypisów:

·         Cokolwiek w pracy, czego samodzielnie nie wymyśliliśmy MUSI BYĆ OPATRZONE PRZYPISEM I ODESŁANIEM DO PRACY Z KTÓREJ daną ideę, myśl, pomysł zaczerpnęliśmy.

·         Jeśli oś od podstaw samodzielnie wymyśliliśmy, należy się tym wyraźnie pochwalić jako WKŁADEM własnym. Wspomnieć w treści pracy i dodatkowo pochwalić się jako własnym wkładem we WSTĘPIE i w ZAKOŃCZENIU. W takim przypadku należy też w przypisie odesłać do innych autorów którzy już w danym zakresie mieli jakieś badania – ale nie takie odkrywcze jak my. Odsyłamy też do prac z którymi się NIE ZGADZAMY.

 

Przygotowując treść pracy należy w jak najszerszym zakresie korzystać z czasopism naukowych i specjalistycznych.

Najlepiej jeśli więcej niż 60% wszystkich źródeł literatury będzie pochodziło z czasopism specjalistycznych i naukowych.

Również ważne jest, aby nie mniej niż połowa cytowanych czasopism była nie starsza niż 2-3 lata [czyli jeśli pracę bronimy w 200X roku, więcej niż połowa czasopism naukowych i/lub specjalistycznych powinna być wydana w 200X-1, 200X-2 lub 200X roku.

Nie korzystamy z książek bez numeru ISBN ani z czasopism bez numeru ISSN.

Wyjątek stanowi baza artykułów ssrn.com – wtedy zamiast ISSN podajemy numer SSRN.

Brak numeru ISSN lub ISBN wskazuje najprawdopodobniej, że treść publikacji nie nadaje się jako źródło do pracy dyplomowej.][1].

Można stosować jedną formę przypisów i unikamy używania klawisza „Wstaw przypis"[2] [klawisz Alt + j] minimalizując jego użycie tylko do przypadków niezbędnie koniecznych uwag, których nie da się umieścić w tekście głównym a muszą być naszym zdaniem przytoczone w tym konkretnym miejscu.

 

Przypisy wstawiane w tekście mają mieć formę:

 

[Nazwisko ROK, str]

Czyli nazwisko pierwszego autora artykułu, rozdziału w książce lub jeśli książka ma jednego autora, nazwisko autora książki. Następnie rok opublikowania książki, następnie numery stron na które się powołujemy.

 

W spisie literatury na końcu pracy z kolei umieszczamy pełne dane. Pozycja literatury musi zawierać tyle i tylko tyle informacji, które pozwalają dotrzeć bezbłędnie do tej samej książki, gazety, itp., którą autor wykorzystał.

 

Pełny zapis w literaturze na końcu pracy zawiera: Nazwisko autora Imię, tytuł pracy, Wydawnictwo, nr ISBN, miejsce i rok wydania. Przykład:

Michalski Grzegorz, Leksykon zarządzania finansami, ISBN : 83-7387-276-0, CHBeck, Warszawa 2011a.

Gdy z tej pozycji w tekście pracy chcemy skorzystać z treści zapisanej na stronie 123, wtedy przypis będzie wyglądać tak:

 

[Michalski 2011a, s.123]

 

Na przykład:

 

Podobną definicję płynności finansowej przytacza Michalski [Michalski 2011, s.123] i jest to podejście podzielane przez następujących autorów:……

 

W przypadku, kiedy następny przypis jest z tego samego źródła, ale ze strony 156, piszemy:

[Michalski 2011a, s.156]

 

W przypadku, kiedy powołujemy się na raz już  zacytowane źródło, tyle że ze strony 189, wystarczy znowu forma przypisu:

[Michalski 2011a, s.189]

 

W przypadku cytowania prasy należy w spisie literatury na końcu pracy podać nazwisko i imię autora artykułu, nazwę czasopisma (w cudzysłowie) , numer ISSN czasopisma, nr lub data, z którego czasopismo pochodzi, strona. Przykład:

G. Michalski, Optymalny poziom płynności w MŚP, „Prace i studia Uniwersytetu X" nr 34/2011b, ISSN: 1232-2342, s. 117-194.

 

Jednak w tekście powołujemy się znowu (jeśli wykorzystaliśmy informację ze strony 136:

[Michalski 2011b, s.136]

 

Jeśli będziemy korzystać z dwóch prac tego samego autora z tego samego roku (jak w przykładzie powyżej), do roku dodajemy literkę a, b, c, itd. 2011a lub 2011b itd.

Jeśli jest tylko jedna praca jednego autora używana przez nas w pracy wystarczy 2011 bez dodatku literki.

 

Przy ponownym cytowaniu tego samego artykułu obowiązują te same zasady, które odnoszą się do książek.

 

W przypadku przypisów z opracowań zbiorowych pełna informacja w literaturze na końcu pracy wygląda następująco:

Budżetowanie kapitałów, Prac. zbior. pod red. Wiesława Pluty, PWE, ISBN:8320812852, Warszawa 2011.

 

A cytat, w zależności od tego jak nazywa się autor danego fragmentu, np. skorzystaliśmy ze str. 89 gdzie jest fragment napisany przez Tomasza Słońskiego i nosi podtytuł Struktura Kapitału:

 

[Słoński 2011, s.89]

 

A w literaturze znajdzie to swoje odzwierciedlenie jako:

 

Słoński Tomasz, Struktura kapitału, [w:] Budżetowanie kapitałów, Prac. zbior. pod red. Wiesława Pluty, PWE, ISBN:8320812852, Warszawa 2011.

 

W przypadku, kiedy chcemy zacytować jakiegoś autora, którego praca znajduje się na stronie 443 w zbiorowym opracowaniu w spisie literatury na końcu pracy piszemy:

Michalski Grzegorz, Zmienna wartość pieniądza w czasie, [w:] Finanse małych i średnich przedsiębiorstw, prac. zbior. pod red. Wiesława Pluty, PWE, ISBN: 83-208-1511-8, Warszawa 2011e.

 

            Ale w tekście powołujemy się tak:

[Michalski 2011e, s.443]

 

 

UWAGA: Książki mają numer ISBN, czasopisma mają numer ISSN. Monografie naukowe mają albo ISBN albo ISSN albo i jedno i drugie, czasami mają po więcej niż jeden ISSN / ISBN.

 

Należy stosować TAKĄ formę przypisów.

Przypis może mieć ewentualnie szerszą następującą postać:

[Michalski, Leksykon zarządzania… 2011a, s. 123].

Taki przypis zawiera tylko nazwisko autora, rok wydania jego pracy i stronę.

Przypis taki, w nawiasie kwadratowym umieszczamy w tekście po zakończeniu cytowania, czy omawiania poglądów jakiegoś autora.

Jest to bardzo prosty system, a przypisy zawsze wyglądają tak samo, niezależnie od tego ile razy dany autor jest cytowany.

 

OCZYWIŚCIE PEŁNY ZAPIS WSZYSTKICH TAK CYTOWANYCH PRAC ZNAJDUJE SIĘ W LITERATURZE na końcu książki wraz z numerami ISSN/ISBN, czyli alfabetycznego ponumerowanego spisu  prac wykorzystanych przez autora i zamieszczonej na końcu pracy. Takie przypisy w kwadratowych nawiasach nie są numerowane.

 

Dopuszczam jedną z tych dwóch form przypisów z założeniem, że stosujemy jeden system i nie mieszamy go z innymi. Jednoznacznie jednak zachęcam do tego pierwszego z użyciem [Nazwisko1 ROK, str].

 

Nie będę przyjmował do czytania fragmentów prac (całych też), które nie mają przypisów oraz które używają zbyt starych źródeł literatury lub literatury cytowanej niezgodnie z powyższymi zasadami.

 

Spis literatury [bibliografia] jest spisem prac i źródeł wykorzystanych przez autora. Można w niej zamieścić też prace, które związane są z tematem pracy, a na które nie powołujemy się w pracy. W spisie literatury [i ewentualnie dodatkowo w odrębnej od spisu literatury bibliografii] należy umieścić materiały źródłowe, np. dokumenty udostępnione przez firmę, którą badamy, akty prawne, na które się powołujemy, itp.

 

Spis literatury [lub bibliografia a czasem i spis literatury i bibliografia] jest ułożony alfabetycznie i dlatego w bibliografii w trakcie pisania pracy, zaczynamy od nazwiska autora, a dopiero po nim dajemy imię.

 

W przypadku prac zbiorowych (pod. red.) Na początku jest tytuł pracy. Przykłady:

 

Spis Literatury [i/lub Bibliografia]

 

  1. Collet Paul, Historia a badania nad zachowaniem ekspresyjnym, [w:] Reguły życia społecznego. Oksfordzka psychologia społeczna, prac. zbior. pod red. Domachowski Waldo, Argyl Paula, ISBN: 83-208-1511-X, Warszawa 2011
  2. Ghouly Tomasz, Co z tą Wolską?, „Naprost" nr 15/2012, ISSN: 2341-X321, s. 127-186.
  3. Aleksiejewicz Michał, Dialektyka niezawodna [w:] Motywowanie w przedsiębiorstwie. Uwalnianie ludzkiej produktywności, Prac. zbior. pod red. Jasiński Zenon, ISBN: 83-208-1514-8, Warszawa 2014a.
  4. Kowalski Jan, Negocjacje w biznesie, ISBN: 83-202-1511-8, Kraków 2014c

 

 

Zakończenie

 

Zakończenie może być krótkim podsumowaniem rezultatów badań, albo zbiorem zaleceń dla badanej firmy, albo prognozą rozwoju badanego zjawiska, itp. Zakończenie jest krótkie – 1,5-3 strony.

 

Praca powinna mieć około 80 stron. W spisie literatury [bibliografii] minimum 60 artykułów z czasopism specjalistycznych i/lub naukowych przywołanych w tekście pracy. Literatura i dane powinny być aktualne [zasadniczo, nie starsze niż 5 letnie, czyli dla prac bronionych w 2014 roku raczej nie wykorzystujemy <chyba że jest to wyjątkowo uzasadnione brakiem wznowień danej pracy> prac wydanych przed 2011 rokiem.

 

Cała praca (chyba, że zaznaczono inaczej) powinna być napisana czcionką 11 pkt. Times (New Roman) (łącznie z rysunkami i tabelami!) odstęp 1,5 stylem Normalny tabulator 0,5 cm wyjustowanym dwustronnie. Układ strony standardowy.

Pozycje literatury umieszczamy na końcu pracy a sam przypis w tekście w następujący sposób:

[Nazwisko rok, s. ], lub [Początek tytułu... rok, s. ]

 

Rozdziały i podrozdziały wypunktowane standardowo:

1. ........

1.1. .....

1.2. .....

1.2.1. ........

 

Rysunki (nie skanowane) czcionka 9 pkt, jak najbliżej miejsca powołania, wyłącznie w odcieniach szarości (bez kolorów): Wszystkie formy graficzne powinny być umieszczone jako rysunki i nie przekraczać wymiarów 13x17 cm. Tytuły rysunków umieszczamy pod rysunkiem, numerując kolejno Rys. 1., Rys. 2. itd. (czcionka 10 pkt.). Poniżej tą samą czcionką piszemy Źródło:

 

W tekście pracy ZANIM pojawi się rysunek, należy o tym, co jest przedstawione na rysunku, wykresie itp. OPOWIEDZIEĆ w treści pracy, w sposób jednoznaczny pokazując, że ten rysunek jest przydatny w pracy i przyczynia się do realizacji tematu pracy, pomaga udowodnić TEZĘ pracy oraz osiągnąć cel pracy. Nie należy umieszczać zbędnych ilustracji, ozdobników i innych niepotrzebnych z punktu widzenia weryfikacji tezy.

 

Rys. 1. Przykład

Źródło: opracowanie własne na podstawie [Nazwisko 2019, s.134]

 

A w spisie literatury na końcu pracy znajdzie się:

Nazwisko Imię, Fajna książka o finansach, Wydawnictwo, ISBN: 09890098712, Miejsce wydania, rok wydania.

 

Bezpośrednio za rysunkiem, należy podsumować treść prezentowaną przez rysunek dwoma do pięciu zdaniami.

 

Tabele jak najbliżej miejsca powołania w tekście, wyłącznie w odcieniach szarości (bez kolorów): Tabele nie powinny przekraczać szerokości 12 cm. Wypełnienie tabeli czcionka 9 pkt. Tytuł tabeli nad tabelą (czcionka 10 pkt.) Źródło poniżej tabeli.

W tekście pracy ZANIM pojawi się tabela, należy o tym, co jest w tabeli OPOWIEDZIEĆ w treści pracy, w sposób jednoznaczny, po co tą tabelę umieszczono, udowadniając, że ta tabela jest przydatna w pracy i przyczynia się do realizacji tematu pracy, pomaga udowodnić TEZĘ pracy oraz osiągnąć cel pracy.

 

 

Tabela 1. Przykład

Kraj

Dobro A

Dobro B

Dobro C

Dobro D

Polska

12

23

45

890

Niemcy

14

34

12

5678

Źródło: opracowanie własne na podstawie [Nazwisko 2012c, s.15]

 

Natomiast w spisie literatury na końcu pracy znajdzie się:

Nazwisko Imię, Fajna książka o finansach, Wydawnictwo, ISBN: 09890098712, Miejsce wydania, rok wydania.

 

Bezpośrednio za tabelą, należy podsumować treść prezentowaną przez tabelę dwoma do pięciu krótkimi zdaniami [jeśli potrzeba więcej – można więcej].

 

Po zakończeniu treści pracy umieszczamy spis literatury (czcionka 10 pkt.)

Bibliografia [Spis literatury]:

  1. Nazwisko Imię, Tytuł, Wydawnictwo, ISBN, Miejsce rok wydania.
  2. prace zbiorowe lub pod redakcją: Nazwisko Imię (red.), Tytuł, Wydawnictwo, ISBN, Miejsce rok wydania.
  3. przykład powołania na rozdział w pracy zbiorowej: Nazwisko Imię, Tytuł, [w:] Tytuł, red. I. Nazwisko, Wydawnictwo, ISBN, Miejsce rok wydania.
  4. powołanie się na artykuły w czasopismach: Nazwisko Imię, Tytuł, „Czasopismo", ISSN, rok wydania, numer.
  5. powołanie się na artykuły w seriach naukowych: Nazwisko Imię, Tytuł, seria naukowa nr, Wydawnictwo, ISSN lub ISBN, Miejsce rok wydania.
  6. Ustawa z 25 maja 2001 r. tytuł (DzU rok, nr , poz. ).
  7. powołanie się na artykuł w portalu internetowym autorstwa 1 osoby: Nazwisko Imię, Tytuł, „Portal", ISSN, data opublikowania, numer, http://adresportalu.com/dokladnyadresartykulu.htm, [ostatnie odwiedziny: data ostatnich odwiedzin].
  8. powołanie się na artykuł w portalu internetowym autorstwa 2 osób: Nazwisko Imię, Nazwisko Imię, Tytuł, „Portal-nazwa portalu", ISSN, data opublikowania, numer, http://adresportalu.com/dokladnyadresartykulu.htm, [ostatnie odwiedziny: data ostatnich odwiedzin].

 

 

Dodatkowe pomocne informacje pochodzące z artykułu ze strony: http://www.bg.pw.edu.pl/prac_nauk.html

 

Informacje dla autorów prac naukowych, magisterskich, dyplomowych

I. CYTATY I PRZYPISY


Autorzy prac korzystają często z przemysleń i publikacji innych osób. Aby nie być posądzonym o plagiat, autor musi podać Źródło, z którego czerpie informacje, a następnie dokładnie je opisać. Podanie Źródeł jest konieczne, gdy przytacza się cytaty, dane liczbowe, wzory lub ilustracje zaczerpnięte z innych publikacji.

 

Zasady opisu tych dokumentów ustala norma PN-ISO 690:2002 Dokumentacja. Przypisy bibliograficzne. Zawartość, forma i struktura.

 

Norma ta jest przeznaczona do stosowania przy sporządzaniu przypisów w celu włączenia ich do bibliografii i przy formułowaniu powołań w tekście odpowiadających pozycjom w tej bibliografii. W przypadku wykorzystania w pracy naukowej dokumentu elektronicznego stosuje się dodatkowo normę PN-ISO 690-2:1999 Informacja i dokumentacja - Przypisy bibliograficzne - Arkusz 2: Dokumenty elektroniczne i ich części.


Odesłania do prac cytowanych lub powoływanych mogą być różnie wykonane:
Przy przytaczaniu czyjegos zdania w sposób dosłowny, należy odnosny fragment tekstu oddzielić od reszty opracowania cudzysłowem. W przypadku gdy cytat jest skracany, nie przytaczany w całosci, miejsce opuszczone zaznacza się wielokropkiem w nawiasie, np.:

Przykład:
Charakterystyki dynamicznie złożonego drgającego wzdłużnie lub skrętnie mechanicznego układu prętowego (...) przedstawiono w postaci funkcji niewymiernych zmiennej zespolonej.

Numer znajdujący po zakończeniu cytowanej mysli, odpowiada pozycji ze spisu literatury.

Powołując się na czyjes osiągnięcia można zrobić to w następujący sposób:

 

Przykład:

[Cholewa 2014, s. 345]

Z kolei w spisie literatury na końcu:

Przykład:
Cholewa, W.: Systemy doradcze, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, ISBN: 9890213459, Gliwice 2014, s. 345.

Dane w przypisie bibliograficznym należy przejmować w formie występującej w Źródle. Nie jest konieczne przejmowanie takich szczegółów pisowni jak: wielkie litery, interpunkcja, itp. Należy stosować jednolity system interpunkcji we wszystkich przypisach zawartych w publikacji.


Bibliografia pracy magisterskiej, dyplomowej, naukowej jest dokumentacją wiedzy autora i zestawieniem źródeł, z których korzystał autor i z których może skorzystać także czytelnik.

Bibliografia może być podzielona na dwie lub więcej częsci.
Typowy podział rozróżnia "literaturę Źródłową" - teksty, na których komentowaniu skupia się wywód pracy oraz "literaturę pomocniczą", gdzie wymieniane są prace dotyczące tematu.

II. ZASADY OPISU BIBLIOGRAFICZNEGO - WYKORZYSTYWANYCH W PRACY ZRÓDEŁ DRUKOWANYCH


Elementy opisów i ich kolejnosć w bibliografii załącznikowej podaje norma PN-ISO 690:2002.

W przypadku znajomości języka angielskiego polecam korzystanie z baz artykułów:

SSRN oraz REPEC

Te artykuly z ssrn pochodza z renomowanych czasopism (Approwed Series) - i to jest tak jakby miało się faktyczne drukowane ksiazki lub drukowane zagraniczne czasopisma w rece, zatem nie ma ograniczen i nawet można w 100% korzystać z zasobów takiej bazy w pracach dyplomowych. Dlatego ze czasopisma naukowe sa najwyzej w rankingu. Jako drugie sa ksiazki. Jako trzecie zwykle publikacje elektroniczne (strony internetowe o ile mają ISSN lub ISBN).

Bazy ssrn i repec - nalezy traktowac jak Papierowe Czasopisma - a internet jest tu jedynie nosnikiem.

 

Podam przyklad na swoim artykule:

Trade Credit Decision - Portfolio Approach
Ekonomika, Vol. 80, pp. 40-50, 2007
Grzegorz Michalski
Wroclaw University of Economics

 

Adres: http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1126764

 

I jest to artykul w pelni normalnie wydany w litewskim uniwersyteckim czasopismie Ekonomika. Aby go wykorzystac w pracy należałoby (gdyby nie było go w bazie ssrn) pojechac do Wilna, wejsc do czytelni uniwersytetu, sporzadzic notatki albo skserowac (nigdzie w Polsce fizycznie nie ma tego czasopisma w bibliotekach - a jesli jest to w niewielu). Zamiast tego - skan mamy w sieci.

Powolac sie na niego nalezy identycznie jak na papierowy:

[Michalski 2007, s. 45]

Z kolei w spisie literatury na końcu pracy pojawi się:

Michalski Grzegorz, Tytul pochylym drukiem - kursywa, Nazwa czasopisma, ISSN, numer, strony, na koncu mozna - ale nie trzeba - dodac: Available at SSRN: http://ssrn.com/abstract=1126764

 

[należy dodawac numer – oprócz numeru ISSN numer SSRN ale jeśli nie ma ISSN (czasami nie ma) wtedy wystarczy sam SSRN]

 

Podobnie z repec:

Articles

  1. Michalski, Grzegorz, 2007. "Portofolio Managament Approach in Trade Credit Decision Making," Journal for Economic Forecasting, Institute for Economic Forecasting, vol. 4(3), pages 42-53, September. [Downloadable!]

pochodzi z rumunskiego czasopisma - papierowego - i zamiast jechac do biblioteki w Bukareszcie - kilka klikniec.

Z polskiej literatury - sporo jest w dobrych bibliotekach uczelni ekonomicznych (najblizej to Uniwersytet Opolski i Politechnika opolska, Katowice AE, Wroclaw Uniwersytet Ekonomiczny (dawna AE) na ul. Komandorskiej 118.

Nalezy odwiedzic czytelnie czasopism - i zaczac szukac.

Zdecydowanie latwiej jest uzupelnic w dobrym ekonomicznym slowniku braki z Financial English i odpalac tylko bazy ssrn oraz http://ideas.repec.org/.

 
Proponuje cala prace
oprzec maksymalnie na literaturze anglojezycznej uzywajac 2 baz:
http://ideas.repec.org/
oraz
http://papers.ssrn.com/
pelne sa darmowych wysokiej jakosci artykulow z czasopism, i
wykorzystanie
ich przyniesie lepszy skutek niz korzystanie z polskich ksiazek, i co
wazniejsze jest latwiejsze!

 







[1] Nie należy jako źródła używać książek dla dzieci. Czyli odpadają jako podstawa wszelkie podręczniki, dla liceów, szkół podstawowych, gimnazjów, przedszkoli itp. Nie korzystamy z książek bez numeru ISBN ani z czasopism bez numeru ISSN. Brak numeru ISSN lub ISBN wskazuje najprawdopodobniej, że treść publikacji nie nadaje się jako źródło do pracy dyplomowej. Należy „jak ognia" unikać cytowań z prasy brukowej, codziennej lub popularnej publicystyki, miesięczników niespecjalistycznych, czasopism popularnonaukowych. Takie cytowanie może mieć miejsce tylko i wyłącznie w przypadkach szczególnie uzasadnionych (gdy np. tygodnik Wprost w jednym z artykułów pisze coś istotnego o naszym przedsiębiorstwie). Przykładowe czasopisma specjalistyczne i naukowe to: „ZESZYTY TEORETYCZNE RACHUNKOWOŚCI"; „ZESZYTY TEORETYCZNE RACHUNKOWOŚCI"; „ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU SZCZECIŃSKIEGO"; „ZESZYTY NAUKOWE SGGW: EKONOMIKA I ORGANIZACJA GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ"; „ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ, SERIA: ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE"; „ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI POZNAŃSKIEJ, SERIA: ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE"; „ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŁÓDZKIEJ, SERIA: ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE"; „ZESZYTY INSTYTUTU BADAŃ NAD GOSPODARKĄ RYNKOWĄ"; „ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI"; „WSPÓŁCZESNE ZARZĄDZANIE"; „WIADOMOŚCI STATYSTYCZNE"; „STUDIA REGIONALNE I LOKALNE"; „STUDIA I PRACE KOLEGIUM ZARZĄDZANIA I FINANSÓW SGH"; „STUDIA EKONOMICZNE"; „SAMORZĄD TERYTORIALNY"; „RYNEK TERMINOWY"; „RUCH PRAWNICZY, EKONOMICZNY I SOCJOLOGICZNY"; „ROCZNIKI KOLEGIUM ANALIZ EKONOMICZNYCH SGH"; „RACHUNKOWOŚĆ FINANSOWA I AUDYT [INFOR]"; „RACHUNKOWOŚĆ"; „PRZEGLĄD STATYSTYCZNY"; „PRZEGLĄD ORGANIZACJI"; „PRAWO SPÓŁEK"; „PRACE NAUKOWE: ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE, POLITECHNIKA WARSZAWSKA"; „PRACE NAUKOWE INSTYTUTU ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ"; „PRACE NAUKOWE AKADEMII EKONOMICZNEJ WE WROCŁAWIU"; „PRACE INSTYTUTU EKONOMIKI I ORGANIZACJI PRZEDSIĘBIORSTW USz."; „ORGANIZACJA I KIEROWANIE - ORGANIZATION AND MANAGEMENT"; „MONITOR RACHUNKOWOŚCI I FINANSÓW [CHBECK]"; „MARKETING W PRAKTYCE"; „MARKETING I RYNEK"; „MANAGEMENT"; „LOGISTYKA"; „JOURNAL OF EUROPEAN FINANCIAL SERVICES"; „HANDEL WEWNĘTRZNY"; „GOSPODARKA NARODOWA"; „GOSPODARKA MATERIAŁOWA I LOGISTYKA"; „FOLIA OECONOMICA CRACOVIENSIA"; „FOLIA OCEONOMICA STETINESIA"; „EKONOMISTA"; „EKONOMIKA I ORAGANIZACJA PRZEDSIĘBIORSTWA"; „EKONOMIA I ŚRODOWISKO"; „EKONOMIA - KWARTALNIK WYDAWANY PRZEZ UW."; „ECONOMIC AND ENVIRONMETAL STUDIES – Uniwersytetu Opolskiego"; „CONTROLLING I RACHUNKOWOŚĆ ZARZĄDCZA [INFOR]"; „BANK I KREDYT"; „BADANIA OPERACYJNE I DECYZJE"; „ARGUMENTA OECONOMICA"; „ANNALES - ETYKA W ŻYCIU GOSPODARCZYM"; „ACTA UNIVERITATIS NICOLAI COPERNICI. EKONOMIA"; „ACTA UNIVERITAS LODZIENSIS, FOLIA OECONOMICA"; Nie korzystamy z książek bez numeru ISBN ani z czasopism bez numeru ISSN. Brak numeru ISSN lub ISBN wskazuje najprawdopodobniej, że treść publikacji nie nadaje się jako źródło do pracy dyplomowej.

[2] Po naciśnięciu i przytrzymaniu klawisza alt i kliknięciu klawisza j, komputer otwiera okienko przypisu – sam dba o numerację.

autor: Szkolenia Biznesowe - Grzegorz Michalski @ 15:40